دانلود رایگان سوالات تخصصی استخدامی رفتار و روابط انسانی در مدرسه:
خرید سوالات استخدامی رفتار و روابط انسانی در مدرسه با پاسخنامه
روابط انسانی از رابطه یا روابط مثبت و هدف داری که میان دو یا چند انسان وجود دارد، صحبت می‌کند. روابط انسانی مظهر وجود و ارزش انسان‌هاست و پدیده رفتاری اجتماعی گروه‌های انسانی است که شکل و نوع آن به عنوان وجه تمایز انسان و حیوانات به شمار می‌رود. در این مفهوم، روابط انسانی عامل سازنده، تشویق کننده و امید بخش است.
هر انسانی ناچار است در محیط زندگی خود به برقراری روابط متنوع دست بزند. هر کس در محیط خانواده، مدرسه، کار، تفریح، عبادت و... به برقراری روابط با دیگران نیاز دارد. از میان همه عوامل شادی و سعادت آفرین، شاید بدون گزافه گویی، برقراری روابط انسانی مطلوب، عمده‌ترین عامل خوشبختی و موفقیت هر کسی در زندگی است.
روابط شوهر با زن و فرزندان خود، رابطه با مشتریان، رابطه راننده با مسافران، رابطه معلم با شاگردان، رابطه فرد با دوستان، رابطه کارمند با ارباب رجوع و رابطه مدیر با همکاران یا زیردستان خود در میزان موفقیت آنان امر سرنوشت‌سازی است. همه انسان‌ها به داشتن توانایی برقراری ارتباط با سایر انسان‌ها نیاز دارند که این توانایی را اصطلاحا، مدیریت برقراری روابط انسانی می نامند.
اهمیت و حساسیت ایجاد روابط انسانی، آن را به عنوان یک دانش مطرح می‌سازند اما در واقع علاوه بر اطلاق دانش و روابط انسانی باید به عنوان یک هنر و مهارت نگریست. ایجاد روابط انسانی به ظرافت ها و شیوه های خاصی نیاز دارد که علاوه بر دانش، هنر، مهارت های ویژه ای در شرایط زمانی و مکانی خاص می طلبد.
فرایند برقراری، حفظ و گسترش رابطه هدفدار پویا و دوجانبه بین اعضای یک سیستم اجتماعی (مدرسه) است که با تأمین نیازهای منطقی و اجتماعی و روانی فرد و گروه، سبب تفاهم، احساس رضایت و سودمندی متقابل و به وجود آوردن زمینه‌های انگیزش و رشد و تسهیل رسیدن به اهداف سازمان آموزشی می‌شود.
بنا به تعریف فوق بر مدیریت آموزشی فرض است که اگر در مدیر، کار میان او و همکارانش رابطه دوجانبه زنده و با هدف سازندگی وجود ندارد، این رابطه را به وجود آورد و چنانچه تا حدودی این رابطه وجود دارد، آن را توسعه دهد.
رابطه‌ای هدفدار پویا و دوجانبه، رابطه‌ای است که بر اساس نیازها و شرایط طرفین و سازمان از کیفیت و قوت لازم برخوردار باشد. در عین حال این رابطه باید برای دو طرف قابل استفاده و سودبخش باشد. رابطه انسانی میان دو فرد یا دو گروه، رابطه‌ای است که در آن دو طرف احساس کنند که نیازهای اجتماعی و روانی آنها تأمین می‌شود.
هر مدیری باید در درجه نخست از خود بپرسد که آیا توان پذیرفتن دیگران را – آن چنان که هستند – دارد یا خیر؟ آیا برای دیگران حق زیستن و اظهار وجود قائل است؟ آیا می‌داند که هر انسانی یک موجود منحصر به فرد است و از توانایی‌ها و استعدادهای متفاوتی برخوردار است و هیچ دو نفری صد درصد مانند یکدیگر نیستند؟ اگر مدیری نتواند معلمان، دانش‌آموزان و کارمندان خود را آن گونه که هستند، بپذیرد و خود و خواسته‌ها و خصوصیات شخص خود را محور مقایسه و پذیرش آنان قرار دهد، هرگز نمی‌تواند با دیگران رابطه مستمر و سودمندی برقرار کند.
پدیده ارتباطات در فعالیت های آموزشی و پرورشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است چرا که کلاس درس محل ارتباط فکری بین دو قطب اصلی معلم (مربی ، مدیر و . . . ) و فراگیران می باشد و این مهم مستلزم برقراری رابطه ی انسانی مبنی بر تفاهم و هماهنگی بین فعالیت های تربیتی مربی، معلم و یا مدیر و فعالیت های یادگیری فراگیران خواهد بود و این امر بویژه در راستای تحقق امر تربیت با محور قرار گرفتن فراگیر و اداره سازمانهای آموزشی مبتنی بر سیاست مدرسه و آموزشگاه محوری اهمیتی دو چندان می یابد. سوالات حاضر با توجه به اهمیت معقوله ارتباطات و نقش آن در روابط انسانی از دو فصل ارتباطات و روابط انسانی در سازمانهای آموزشی تشکیل شده است.
